Een les over mens en natuur

Aan het begin van het jaar behandel ik altijd de vijf postulaten van het humanistische mensbeeld, zoals geformuleerd door Jaap van Praag. Hoewel het elk jaar dezelfde thema’s zijn, bedenk ik er een steeds wisselende uitwerking bij. Voor het postulaat natuurlijkheid had ik dit jaar gekozen om een tekening van een mens in de natuur te laten maken. Ik had diverse voorbeelden gegeven waarbij de mens in vergelijking tot de natuur een steeds kleinere ruimte had tot aan een klein mensje dat de oneindige ruimte in kijkt. We zijn als mens onderdeel van de natuur, maar hoe beeld je dat uit?

Het viel mij op dat veel kinderen ervoor kozen om de natuur groot en de mens kleiner te tekenen en desgevraagd vertelden ze ook dat ze de natuur belangrijker vonden dan de mens, omdat de mens niet kan leven zonder natuur, maar omgekeerd kan wel.

Eén tekening vond ik zo prachtig dat ik vroeg of ik een foto mocht maken. Spontaan kreeg ik toen de tekening als cadeau. Hierboven een foto ervan. Ik gebruik de tekening nu in cursussen die ik geef voor het Humanistisch Verbond en het Apostolisch Genootschap.

Een beetje bescheidenheid als mens ten opzichte van de natuur kan geen kwaad!

Jos de Wit

Regio Groene Hart aan Zee