Een internationale HVO-les
De les in groep 7 die week liep anders dan gepland. Ik had zoals altijd een les voorbereid over een bepaald thema, maar het kwam er niet meer van om het thema te behandelen.
In de klas had ik een (deels) Iraanse leerling die vertelde dat ze haar naam in het Perzisch kon schrijven. Dat liet ze zien op het whiteboard. Vervolgens gaf een andere jongen uit de groep, die deels Chinees is, aan dat hij zijn naam in het Chinees kon schrijven en ook een beetje Chinees kon spreken. Dus hij schreef zijn naam in Chinese tekens en zei iets tegen de klas in het Chinees.
In die klas had ik verder nog een (ook deels) Russische jongen en hij schreef zijn naam in het Russisch. Hierop volgden nog namen van een deels Egyptische leerling in het Arabisch en die van een Pakistaanse leerling in het Urdu schrift.
Het hele whiteboard stond vol met verschillende soorten schrift uit alle delen van de wereld!
En zo hebben we de hele les gepraat over verschillende nationaliteiten, alfabetten en ouders die uit andere landen komen. Zelf heb ik ook verteld over mijn vader die uit Indonesië komt.
Het leuke was dat deze internationale HVO-les helemaal uit zichzelf ontstond en dat alle leerlingen er zo enthousiast op reageerden en betrokken waren. En soms laat je dan als docent je geplande onderwerp voor een les los, om op een spontane manier humanistische thema’s als gelijkheid, vrijheid en verbondenheid aan bod te laten komen!
Maron Dijkslag (vakdocent HVO)